sexta-feira, 28 de março de 2008

Em LATITUDES LATINAS, vamos escutar alguns trabalhos feitos a partir das tradições musicais latino-americanas, além de fazer uma pequena homenagem à poeta argentina Alfonsina Storni.

alfonsina storni



Poeta argentina que nasceu na Suíça italiana em 1892 e faleceu em 1938 numa praia de Mar del Plata que agora leva o seu nome. Alfonsina passa sua infância entre as cidades de San Juan e Rosario, na Argentina. Por volta dos 20 anos vai morar em Buenos Aires onde passa a freqüentar os círculos literários e publica seus primeiros livros. Com uma poesia bastante marcada pela melancolia e por uma apaixonada e conflitiva relação com o amor, Alfonsina também escreveu para teatro.

Alfonsina passou parte da sua vida viajando pelo mundo apresentando seu trabalho e participando de encontros com outros escritores, entre eles Pirandello, Marinetti e García Lorca. Em 1935 adoece e seu estado de ânimo se agrava quando seu colega e também escritor Horacio Quiroga se suicida. Alguns anos depois, é Alfonsina quem numa madrugada de outubro de 1938 decide entrar no mar...

CONFIRA AGORA ALGO DA POESIA DE ALFONSINA:

Dos palabras

Esta noche al oído me has dicho dos palabras

Comunes. Dos palabras cansadas

De ser dichas. Palabras

Que de viejas son nuevas.

Dos palabras tan dulces, que la luna que andaba

Filtrando entre las ramas

Se detuvo en mi boca. Tan dulces dos palabras

Que una hormiga pasea por mi cuello y no intento

Moverme para hecharla.

Tan dulces y tan bellas

Que nerviosos mis dedos,

Se mueven hacia el cielo imitando tijeras.

Oh!, mis dedos quisieran

Cortar estrellas.



El divino amor

Te ando buscando, amor que nunca llegas,

Te ando buscando, amor que te mezquinas,

Me aguzo por saber si me adivinas,

Me doblo por saber si te me entregas.

Las tempestades mías, andariegas,

Se han aquietado sobre un haz de espinas;

Sangran mis carnes gotas purpurinas

Porque al salvarte, oh niño, te me niegas.

Mira que estoy de pie sobre los leños,

Que a veces basta unos pocos sueños

Para encender la llama que me pierde.

Sálvame, amor, y con tus manos puras

trueca este fuego en límpidas dulzuras

y haz de mis leños una rama verde.

Frente al mar

Oh mar, enorme mar, corazón fiero

De ritmo desigual, corazón malo,

Yo soy mas blanda que ese pobre palo

Que se pudre en tus ondas prisionero



Me empobrecí porque entender abruma,

Me empobrecí porque entender sofoca,

Bendecida la fuerza de la roca!

Yo tengo el corazón como la espuma.

Mar, yo soñaba ser como tú eres,

Allá en las tardes que la vida mía

Bajo las horas cálidas se abría...

Ah, yo soñaba ser como tú eres



Y el alma mía es como el mar, es eso,

Ah, la ciudad la pudre y equivoca

Pequeña vida que dolor provoca,

Que pueda libretarme de su peso.



Yo en el fondo del mar

En el fondo del mar

hay una casa

de cristal.



A una avenida

de madréporas,

da.

Un gran pez de oro,

a las cinco,

me viene a saludar.

Me trae

un rojo ramo

de flores de coral.

Duermo en una cama

un poco más azul

que el mar.

Voy a dormir

Dientes de flores, cofia de rocío,

Manos de hierbas, tú, nodriza fina,

Tenme prestas las sábanas terrosas

Y el edredón de musgos escardados.

Voy a dormir, nodriza mía, acuéstame.

Ponme una lámpara a la cabecera;

Una constelación; la que te guste;

todas son buenas: bájala un poquito.



Déjame sola: oyes romper los brotes...

Te acuna un pie celeste desde arriba

Y un pájaro te traza unos compases

para que olvides... Gracias. Ah, un encargo:

si el llama nuevamente por teléfono

le dices que no insista, que he salido...

El camahueto, do quinteto chileno Bordemar.

Dos tipitos, do baixista argentino Willy González.

Invocación, interpretada pela cantora e percusionista argentina Mariana Baraj.

Damaquiel, composta e interpretada pelo baixista colombiano Hector Buitrago.

El gran eclipse, do equatoriano Hugo Idrovo.

Finca, da cantora e compositora colombiana Marta Gómez.



Como un pez sin el mar, canção composta e interpretada pelo cubano Carlos Varela.

Mares y arenas, interpretada por Pablo Milanés, acompanhado por Compay Segundo e Cotan el Albino.

Mediterraneo, composta pelo espanhol Juan Manuel Serrat e interpretada pela cantora de flamenco Niña Pastori.

Mi casa está en el mar, composta e interpretada pelo cantor espanhol Pedro Guerra.

Alfonsina y el mar, composta pelo jornalista e historiador Félix Luna e interpretada por Mercedes Sosa.

Un país con el nombre de un río, do cantor e compositor uruguaio Jorge Drexler.

Mercedes Sosa - Alfonsina y el mar

quinta-feira, 27 de março de 2008

Alfonsina y el mar
(de Ariel Ramirez e Felix Luna)


Por la blanda arena que lame el mar

Su pequeña huella no vuelve más,

Un sendero solo de pena y silencio llegó

Hasta el agua profunda,

Un sendero solo de penas mudas llegó

Hasta la espuma.

Sabe Dios que angustia te acompañó

Que dolores viejos calló tu voz

Para recostarte arrullada en el canto

De las caracolas marinas

La canción que canta en el fondo oscuro del mar

La caracola.

Te vas Alfonsina con tu soledad

Qué poemas nuevos fuiste a buscar?

Una voz antigua de viento y de sal

Te requiebra el alma y la está llevando

Y te vas hacia allá como en sueños,

Dormida, Alfonsina, vestida de mar



Cinco sirenitas te llevarán

Por caminos de algas y de coral

Y fosforecentes caballos marinos harán

Una ronda a tu lado

Y los habitantes del agua van a jugar

Pronto a tu lado.

Bájame la lámpara un poco más

Déjame que duerma nodriza en paz

Y si llama él no le digas que estoy

Dile que Alfonsina no vuelve ...

Y si llama él no le digas nunca que estoy,

Di que me he ido ...

Te vas Alfonsina con tu soledad

Qué poemas nuevos fuiste a buscar?

Una voz antigua de viento y de sal

Te requiebra el alma y la está llevando

Y te vas hacia allá como en sueños,

Dormida, Alfonsina, vestida de mar ...




quarta-feira, 26 de março de 2008

domingo, 16 de março de 2008

Olá!!! Em LATITUDES LATINAS você vai conhecer algo mais do rock que se faz por estas nossas latitudes. Um rock que, como você vai perceber, se mistura com as outras misturas latino-americanas. Aumente o som e desfrute!!!

perrozompopo

Cantor nicaragüense, de uma generação de mudanças socias e ideológicas que marcaram profundamente seu trabalho. A guerra, a pobreza, os mártires, a bala da ditadura, homens e mulheres desaparecidos, a infança, a igreja, o silêncio, a corrupção, os filhos, a canção, a guitarra, o ônibus e o ladrão, o rosto silencioso de tanta gente do campo, a falta de letras, os amigos, o amor, a desilusão, e as idéias que ainda existem sob os tijolos, se misturam com a música de autor, o rock, a balada, o rap, o reggae, e outras influências latinoamericanas, que dão geografia a esta nova música urbana–nica, é o resultado também de todas estas transformações e vivencias nicaragüenses de uma generação perdida.

perrozompopo

Perrozompopo por las paredes

Se anda moviendo como un gato equilibrado mano

Porque no es tonto, es muy astuto

Como los perros de las calles de Managua

Que andan sudando la gota gorda

Cruzando calles comiendo bolsas

Tragando cualquier cosa

Porque para cada uno de nosotros

Una cosa es cualquier cosa diferente en nuestra mente

Ven a sanarte la herdida podrida que tiene el alma

Perrzomopopo, anda ocupando esos lugares que ya

Están abandonados dados

Como tu mente, como tus piernas

Como tu labios pobres, rojos, derrotados

Que no son humanos, son alienados por la pobreza

Por la pereza de un político capullo, hijo de puta y que no es nada tuyo

Que no es pariente y con rabia y saña clavará sus dientes

Aqui en tu vientre

Ven a sanarte la herida podrida que tiene el alma

Y tú que cantas, no tengas miedo

Que tus palabras tienen fuerza ya lo creo

No andés de falso, no cantés covers

Crea conciencia en el pedazo de corazón que aún tenemos

Si nos juntamos de plano, mano

Y con el coco manipulamos este rollo

Seguro el gordo se cae al hoyo

O cualquier gallo ennavajado que aunque tenga power cae

No hay golpes bajos, todo está claro

Mi bola recia solo atenta contra tu mentira

Ira es la que provocas cuando llevas a tu pueblo a las maquilas

Ven a sanarte la herida podrida que tiene el amla

Y si tú piensas que aquí no pasa nada

Y si tú piensas que aquí no existe el robo

Ven a mi boca que te lo aclaro

Con un disparo lleno de estadísticas y de verdades



Ven a mi iglesia, que aquí no existen falsos cardenales

Con camionetas, ni con perritos que detestan la tortilla

Ya estamos hartos de los gobiernos

Que por llenar su bolsa el resto de nosotros queda en el desierto

Ven a sanarte la herida podrida que tiene el alma..

Y tú que cantas... no tengas miedo...

Sargent Maravilla, composta e interpretada por Fito Páez.

Jefes de jefes, canção composta pela banda Los Tigres del Norte e interpretada pelo grupo mexicano Botellita de Jerez.

Cleopatra, la reina de twist, interpretada por Fabiana Cantilo, composta por Daniel Melingo e por Viviana Silvia Tellas e que conta com Fito Páez como convidado especial no piano.

Pequeñas monedas, grandes mentiras, do cantor e compositor espanhol Quique González.

Sexy y barrigón, do cantor e compositor argentino Andrés Calamaro.

Boogie de los piratas, da banda hispano-argentina Los Rodríguez.

Hociquito de ratón, da banda argentina Bersuit Vergarabat.

Siempre es lo mismo, com Norberto Napolitano, o Pappo, acompanhado aqui pela banda Pappo's blues.

Dame, dame, da banda argentina de blues La Mississippi.

La flor más bella, de Memphis la blusera, uma banda formada no final dos anos 70 na Argentina.

Funky Tao, do baixista argentino Guillermo Vadalá.

Perrozompopo, do cantor e compositor nicaragüense Ramón Mejía, mais conhecido como Perrozompopo.

Don dinero, da banda colombiana Aterciopelados. Liderada pela vocalista Andrea Echeverri e pelo baixista Hector Buitrago.

Nena ben besa tu bemba afroambateña, de La Rocola Bacalao, uma banda equatoriana que tem como uma de suas características um rock bem humorado e altamente dançável.

sexta-feira, 14 de março de 2008

Olá, bem vindas, bem vindos!
Nesta semana, como parte das celebrações dos primeiros seis meses no ar, LATITUDES LATINAS traz, na primeira parte do programa, algumas das músicas pedidas por vocês.
Na segunda parte, ouviremos o especial do cantor e compositor espanhol Joaquín Sabina...
A outra boa notícia desta semana é que recebemos nossa primeira colaboração vinda da Espanha!
Clique em:
E acompanhe a entrevista que Mara Torres e Carlos del Amor fizeram a Joaquín Sabina. Na abertura do programa eles trazem uma homenagem às vítimas do M11, com a canção "Yo me bajo en Atocha" de Joaquín Sabina.
Agradecemos ao pessoal de La 2 Noticias pela colaboração!

Obrigado a você pela visita e... deixe seu recado!

JOAQUIN SABINA RECITA PUNTOS SUSPENSIVOS

puntos suspensivos

Lo peor del amor cuando termina
son las habitaciones ventiladas,
el puré de reproches con sardinas,
las golondrinas muertas en la almohada.

Lo malo del después son los despojos
que embalsaman al humo de los sueños,
los teléfonos que hablan con los ojos,
el sístole sin diástole sin dueño.

Lo más ingrato es encalar la casa,
remendar las virtudes veniales,
condenar a la hoquera los archivos.

Lo peor del amor es cuando pasa,
cuando al punto final de los finales
no le quedan dos puntos suspensivos…

Com 14 anos, Joaquín Sabina começou a escrever poemas e a compor música em uma banda formada por amigos, os Merry Youngs, que se dedicavam sobre tudo a versionar cantores de rock como Elvis Presley, Chuck Berry e Little Richard.
Em 1968 parte para Granada a estudar Filologia Românica. De ideologia de esquerda, se relaciona com movimientos contrários ao regimen franquista.
No ano 2000 ganhou quatro dos cinco prêmios aos que estava nominado nos 'Premios de la Música' nas categorias de Melhor autor pop, Melhor artista pop, Melhor disco do ano e Melhor canção do ano por "19 días y 500 noches". Nesse mesmo ano, recebe o 'Premio Ondas a la Mejor Canción' por "19 días y 500 noches".

Em 2007 realizou uma turnê junto a Joan Manuel Serrat chamada 'Dos pájaros de un tiro', que os levou por 30 cidades espanholas e 20 americanas.
No mesmo ano, compus a trilha sonora do filme 'Un mundo para Julius', baseado no romance homônimo de Alfredo Bryce Echenique. Também lançou à venda 'Esta boca sigue siendo mía', segunda parte dos sonetos publicados para Interviú, e 'A vuelta de correo', epistolário que reúne a correspondência entre o cantor e diferentes personalidades como o subcomandante Marcos ou Fito Páez, entre otros.

Todavía una canción de amor, composta por Joaquín Sabina e interpretada pela banda hispano-argentina Los Rodríguez.

Agua negra, canção instrumental composta por Arto Tuncboyaciyan e interpretada pela cantora e percussionista argentina Mariana Baraj.

Me llaman calle, do cantor e compositor franco-espanhol Manu Chao.

Celebración, música do cantor e compositor hondurenho Guillermo Anderson.

Al que le guste, do grupo cubano Orishas.

Que corra la voz, de Sargento García.

Yolanda Nigüas, interpretada por Café Tacuba.

No especial dedicado ao cantor e compositor espanhol Joaquín Sabina, ouvimos estas belíssimas canções... (click em LETRAS para poder cantar junto com a gente)

Noche de boda

Contigo

Más guapa que cualquiera

Seis tequilas

19 días y 500 noches

El café de Nicanor

O programa deste sábado foi dedicado a todas as mulheres, pois hoje, 8 de março é o dia internacional da mulher e LATITUDES LATINAS comemora o dia fazendo um tributo as vozes femininas da canção latino-americana e espanhola. Feliz día, mujeres!

quarta-feira, 12 de março de 2008

sábado, 8 de março de 2008

violeta parra



Primeira obra: El circo (bordado sobre tela)

Segunda obra: La cantante calva (yute natural). Batizada por Nicanor Parra; representa uma festa na casa deVioleta. Ela canta, sua filha Isabel toca a arpa; a um lado, Tita, neta de Violeta.

Terceira obra: La hija curiosa (madeira prensada).




Nascida numa família de músicos, , ao sul do Chile em 1917, Violeta perdeu o pai quando tinha 12 anos de idade e a partir daí passou ajudar sua mãe e seus irmãos menores cantando por diversas cidades e povoados chilenos. Neste contato com as comunidades populares chilenas, ela foi aprendendo não apenas as canções do repertório tradicional, mas também os bordados que a inspiraram anos mais tarde já como artista plástica. Violeta Parra recebeu, nos anos 60, um convite para realizar uma exposição individual no Museu de Artes Decorativas do Palácio do Louvre, em Paris, onde mostrou seus trabalhos de tecelagem, óleos, e esculturas em arame.
Atualmente, um grupo de personalidades da vida nacional, estreitamente vinculadas à trajetória de Violeta, tomaram a iniciativa de criar a Fundação Violeta Parra, estabelecendo como principal objetivo a organização, difusão, preservação e recuperação do patrimônio da obra de Violeta Parra. Deste modo, procura-se resgatar o gênio e a figura desta mulher que até agora não foi reconhecida em toda sua riqueza. A Fundação Violeta Parra é uma entidade sem fins de lucro.


Oye mujer, da cantora colombiana Andrea Echeverri.

Te la creio tú, versão da banda espanhola Chambao.

Corazón de tiza, da banda espanhola Radio Futura, interpretada aqui pelo trio espanhol Las niñas.

Ventilador R 80, do grupo espanhol Ojos de Brujo.

Fabi la negra, da banda espanhola Amparanoia.

Ke la peña lo bote, da dominicana Ariana Puello ou Mc Ari.

Tengo un trato, da espanhola Mala Rodríguez.

No tributo à pesquisadora, cantora, compositora e artista plástica Violeta Parra, ouvimos estas canções:

Maldigo del alto cielo, interpretada pela argentina Mariana Baraj.

Gracias a la vida, na voz de Mercedes Sosa.

E para continuar comemorando o dia internacional da mulher, desfrutamos de...

Afrosound, da cantora peruana Susana Baca.

A pique, composta por Juan Quintero e interpretada por Cecilia Zabala.

Tic tac, de banda mexicana Natalia & La Forquetina.

Fe, interpretada pela catora mexicana Julieta Venegas.

Por qué te vas?, versão interpretada pelo grupo mexicano Tijuana No.

Balada para un loco, composta pelos argentinos Astor Piazzolla e Horacio Ferrer, na voz de Amelita Baltar.